Tekst integraal overgenomen uit het boswachtersblog van boswachter Corien
Nieuwe heide akkers Leersumse Veld
Stikstofdepositie is een inmiddels wel bekend probleem, dit is echter niet van de laatste paar jaar maar speelt al decennia in navolging van de zure regen. Naast onze bossen zijn ook onze heidesystemen hierdoor (icm verdroging en verzuring) ernstig verstoord en ondergaan een massa extinctie onder planten en insecten. De paarse heide mist de typische heide plantengemeenschap inmiddels zodat heel veel insectensoorten zoals bijvoorbeeld heivlinder niet meer kunnen overleven en dus ook zijn verdwenen. De plaats van die verdwenen planten is overgenomen door soorten met een hogere stikstof tolerantie zoals struikheide, grassen en bramen. Hierdoor hebben andere planten vrijwel geen kans meer om nog te groeien. Om verzuring tegen te gaan kun je eigenlijk op arme zandgronden weinig anders meer dan proberen de bodem te verbeteren. Dit hebben we met hulp van de MTB-ers op het Leersumse Veld gedaan. Hier zijn een drietal heide akkertjes aangelegd waar voorafgaand de bodem is geanalyseerd in een bodemlab en verbetering toegepast in het veld. De bodemverbetering is niet alleen toegepast op de veldjes zelf maar ook ruim eromheen.
Heide is van oorsprong een landbouwsysteem, dus akkertjes passen heel goed op de heide. We hebben gekozen voor een combinatie van gewas dat kan blijven staan in de winter voor de vogels maar ook gewas dat bloeit om als nectarbron te dienen voor insecten. Daarnaast is in de rand een mengsel gezaaid van wilde akkerkruiden. Afgelopen seizoen hebben de akkers volop gebloeid en het heeft er gegonsd van de insecten. Hier hebben vogels zoals de klauwieren van geprofiteerd. Die waren veel te vinden bij de akkers. Reewild en hazen hebben zich het hele jaar tegoed gedaan aan deze aanvulling in hun steeds kariger wordende menu. Bovendien biedt het een extra schuilplek voor reeën. Ze slapen er graag overdag. Het is een succesvolle pilot geweest! En deze word voortgezet en beheerd door een lokale akkerbouwer.
